ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΑΚΑΝΘΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ - ΕΠΙΘΗΛΙΩΜΑ(SCC)



Τι είναι το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα; 

To ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα ή ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα,  αποτελεί   κακοήθη   όγκο, προερχόμενο  από  τα  κερατινοκύτταρα  της   επιδερμίδας  και    των  εξαρτημάτων   και του  οποίου  τα  κύτταρα  ωριμάζουν  προς σχηματισμό  κερατίνης.


Σε ποιες περιοχές του σώματος εντοπίζεται συχνότερα; 

To ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα εντοπίζεται  τόσο  στο  δέρμα,  όσο  και  στους  βλεννογόνους, όπου  και  αποτελεί  το  συχνότερο  καρκίνο. Αναπτύσσεται  είτε denovo Α (εξ αρχής), είτε συχνότερα,  επί  εδάφους  προϋπάρχουσας   δερματικής   βλάβης.



Ποια είναι τα κλινικά χαρακτηριστικά του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος;

To ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα εμφανίζεται με την  μορφή  εξελκωμένου   ογκιδίου,  η επιφάνεια του  οποίου  είναι  ανώμαλη, ερυθρά, βλαστική, ελαφρώς επώδυνη και εύκολα  αιμορραγούσα. Η βάση  του  όγκου  εμφανίζεται σκληρή,  λόγω  διήθησης, και  η  "σανιδώδης"   αυτή  σκλήρυνση,  ξεπερνά  τα  όρια  του όγκου. Ο  πυθμένας εμφανίζεται  ρυπαρός και  περιέχει  εύκολα αιμορραγούσες   θηλωματώδεις   εκβλαστήσεις  ή  συνηθέστερα   λευκά   στίγματα τα  οποία   αντιστοιχούν   σε  εστίες   κερατινοποίησης.  Συχνά,  η   έλκωση    καλύπτεται   από  εφελκίδα. Άλλες φορές το  SCC εμφανίζεται  σαν  επηρμένος εξωφυτικός όγκος,  χωρίς  τάση  για  εξέλκωση.    



Ποια είναι η επιδημιολογία του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος; 

Η   συχνότητα  εμφάνισης  διαφέρει  στις  διάφορες  γεωγραφικές  περιοχές. Είναι  μεγαλύτερη  στην  Αυστραλία, με ετήσια  επίπτωση  250 περιπτώσεις  ανά  100.000  κατοίκους. Στις   ΗΠΑ  η ετήσια  επίπτωση   είναι, στους άνδρες   λευκής  φυλής  146  ανά  100.000   κατοίκους, στις γυναίκες  λευκής  φυλής,  100  ανά  100.000  κατοίκους   και στη μαύρη   φυλή, 3  ανά  100.000 κατοίκους.

Από τα στοιχεία αυτά φαίνεται  η   μεγάλη προστασία  που  προσφέρει  η  μελανίνη  στα  κερατινικύτταρα  της  επιδερμίδας , από  την  βλαπτική  επίδραση  της  υπεριώδους  ακτινοβολίας.



Από τι εξαρτάται ο κίνδυνος  για   ανάπτυξη   ακανθοκυτταρικού   καρκινώματος;  

Η ανάπτυξη ακανθοκυτταρικού καρκινώματος εξαρτάται:                                            

 α. Από την αθροιστική  επίδραση  της υπεριώδους  ακτινοβολίας και

 β. Από το  βαθμό  μελάγχρωσης   του   δέρματος  



Ποια είναι η αιτιοπαθογένεια του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος; 

Οι αιτίες εμφάνισης  του ακανθοκυττατικού καρκινώματος είναι:

1. Η υπεριώδης  ακτινοβολία

2. Οι ​ιοί  της  ομάδας  ΗΡV (16,18,31,33,35)

3.  Η ακτινοβολία (Roetgen)

4. Η φωτοχημειοθεραπεία(PUVA)

5. Το αρσενικό

6. Οι πολυκυκλικοί   αρωματικοί  υδρογονάνθρακες

7. ​Η ανοσοκαταστολή ( ύπαρξη ΗΙV, μεταμοσχευμένοι, κ.α)

8. Η θεραπευτική εφαρμογή μουστάρδας  αζώτου (λεμφώματα)

9. Οι χρόνιες  φλεγμονές

10. Οι ουλές

11. ​Οι γενοδερματοπάθειες

12. Οι προκαρκινικές  δερματοπάθειες

13. Οι δερματοπάθειες 





Πώς η υπεριώδης ακτινοβολία, οδηγεί στην ανάπτυξη ακανθοκυτταρικού καρκινώματος; 

H   ανάπτυξη     ακανθοκυτταρικού  καρκινώματος  από   την   βλαπτική επίδραση  της  υπεριώδους  ακτινοβολίας,  πιθανότατα  οφείλεται   σε   αδυναμία  λειτουργίας  του   γενετικά   καθορισμένου   μηχανισμού ανακατασκευής  του    DNA   του   επιδερμιδικού  κυττάρου , που   καταστρέφεται  από   την  επίδραση  της   υπεριώδους   ακτινοβολίας.



Ποιες είναι οι προκαρκινικές δερματοπάθειες που σχετίζονται με την ανάπτυξη ακανθοκυτταρικού καρκινώματος ; 

α. 
Οι υπερκερατώσεις όπως,  ακτινικές, ηλιακές, δερματικό κέρας, υπερκεράτωση  από  αρσενικό

β. Οι ποροκερατώσεις (Mibelli και διάχυτη επιφανειακή   ακτινική  ποροκεράτωση)

γ. Ο επιδερμιδικός  σμηγματογόνος  σπίλος του Jadasshon

δ. Η μποβενοειδής  βλατίδωση

ε. Η ακτινική χειλίτιδα

στ. Η λευκοπλακία



Ποιες μη προκαρκινικές δερματοπάθειες έχουν πιθανότητα ανάπτυξης ακανθοκυτταρικού καρκινώματος;

Οι μη προκαρκινικές δερματοπάθειες με πιθανότητα ανάπτυξης ακανθοκυτταρικού καρκινώματος είναι ο ο δισκοειδής λύκος , τα άτονα έλκη, ο διαβρωτικός λειχήνας των βλεννογόνων, ο σκληροατροφικός λειχήνας, οι εν τω βάθει μυκητιάσεις, η ιδρωταδενίτιδα superativa, η τριτογόνος σίφυλη, η πομφολυγώδης επιδερμόλυση, το αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα, το βουβωνικό κοκκίωμα κ.ά.



Ποιοι είναι οι κλινικοί τύποι του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος;

Οι κλινικοί τύποι του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος είναι :

1. In situ, Bowen,  Paget,  Queyrat,  Λευκοπλακία

2. De  novo  SCC

3. SCC  ανάπτυσσόμενο  σε προκαρκινικές βλάβς

4. SCC  των  άκρων

5. SCC του  κάτω  χείλους

6. SCC  του  στόματος

7. SCC  των  γεννητικών οργάνων, αιδοίου,  πέους , οσχέου.

8. Μυρμηκιώδες  καρκίνωμα.



Ποια είναι η θεραπεία του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος; 

α. 
Χειρουργική  αφαίρεση, με  όρια  ασφαλείας  από 0,5 - 1 εκ. , όταν  είναι εφικτό.

β. MOHS surgery (ο ιδανικός  τρόπος  αφαίρεσης).

γ. Όταν υπάρχουν  διηθημένοι λεμφαδένες, προτείνεται  ΜΟΗS και  λεμφαδενικός  καθαρισμός.


δ. Όταν υπάρχουν μεταστάσεις, προτείνεται αρχικά χημειοθεραπεία, στη συνέχεια χειρουργική  αφαίρεση και τέλος ακτινοθεραπεία.